ترک یاری کردی و من همچنان یارم تو را


دشمن جانی و از جان دوست تر دارم تو را

گر به صد خار جفا آزرده سازی خاطرم


خاطر نازک به برگ گل نیازارم تو را

قصد جان کردی که یعنی: دست کوته کن ز من


جان به کف بگذارم و از دست نگذارم تو را

گر برون آرند جانم را ز خلوت گاه دل


نیست ممکن، جان من، کز دل برون آرم تو را

یک دو روزی صبر کن، ای جان بر لب آمده


زانکه خواهم در حضور دوست بسپارم تو را

این چنین کز صوت مطرب بزم عیشم پر صداست


مشکل آگاهی رسد از نالهٔ زارم تو را

گفته ای: خواهم هلالی را به کام دشمنان


این سزای من که با خود دوست می دارم تو را